De herfstolijfwilg komt voor in de top tien beste gewassen voor een voedselbos volgens Martin Crafword. De plant is zeer winterhard, -34 tot -40 graden. Hij groeit 4-5 meter hoog en breed, is een hele goede stikstofbinder en een geweldige plant voor wilde bijen en hommels. Dit gewas is prima te gebruiken in hagen en windkeringen omdat het heel goed bestand is tegen harde wind. In december laat hij zijn blad vallen en loopt in februari alweer uit. Hierdoor is deze plant maar kort bladerloos en valt bijna onder de wintergroene hagen. De bessen zijn ontzettend lekker en hebben een heel eigen smaak. Belangrijk is wel dat je ze echt goed laat rijpen en daar is best geduld voor nodig. Als je ze te vroeg eet zijn ze ontzettend wrang waar je mond van vertrekt en je tanden stroef van worden. Maar eenmaal goed rijp, en dan echt goed rijp is het een smaaksensatie wanneer je een handvol in je mond stopt. Heerlijk! Op plaatjes zien de bessen er al fantastisch uit! Het schijnt dat de bessen zich ook goed lenen voor fruitleer. Als het zover is zal ik mij daarin moeten verdiepen en zal er dan een blogbericht over schrijven. Het is in ieder geval een goede manier om de bessen te conserveren.
Meerdere verschillende cultivars zou ik willen planten, maar voorlopig hou ik het bij de soort zelf en vier cultivars waarvan Red Cascade er eentje is. De andere drie cultivars zijn Herfstolijfwilg – Elaeagnus umbellata | Brilliant Rose, Herfstolijfwilg – Elaeagnus umbellata | Garnet en Herfstolijfwilg – Elaeagnus umbellata | Ruby. Wanneer de rest van het perceel getransformeerd wordt naar een voedselbos komen er zeker ook nog andere cultivars. Zo ben ik bijvoorbeeld heel benieuwd naar de gele variant: Amber. De cultivar Red Cascade heb ik drie stuks geplant in Haag Links, rechts van de Nieuw-Zeelandse vlas – Phormium tenax.
Cultivar Red Cascade heeft middelgrote vruchten. De echte verschillen tussen de soort zelf en andere cultivars zal een leuke ontdekkingsreis voor mij worden. De bloei van de herfstolijfwilg is in het vroege voorjaar en de vruchten worden rijp omstreeks september/oktober.
Klik op een foto voor een betere weergave en zoom daarna in om meer details te kunnen zien. Bij iedere overzichtsfoto een emmer ter referentie.
4 oktober 2022
Overzichtsfoto’s om het verschil te zien tussen 1 oktober 2021 (links) en vandaag (rechts), nagenoeg één jaar verschil. De struiken groeien enorm goed, ondanks het erg droge jaar en het weinig tot bijna geen water dat ik dit jaar heb kunnen geven.
16 maart 2022
Prachtig om al die verse groene roosjes te zien. Als je goed kijkt zie je de eerste knopjes van de vele toekomstige bloemen al zitten in het roosje. Over een week of drie lijken ze op raketjes en begin mei, misschien wel eind april verwacht ik de eerste bloei. Tot nu toe loopt dit gewas zo een twee weken voor ten opzichte van vorig jaar.
Van alle herfstolijfwilgen zijn alleen Red Cascade en Brilliant Rose zover zoals op de foto te zien is. De soort zelf is ook behoorlijk wel, maar loopt net iets achter. Die loopt net een weekje achter met alles. Dus wel groene roosjes en nog kleinere puntjes wat de bloemetjes worden.
14 februari 2022
Naast Red Cascade komt nu alleen de soort zelf ook in het blad, gevolgd door de onderste bladeren van cultivar Brilliant Rose.
Op de foto’s Red Cascade zover hij vandaag is.
23 januari 2022
Net zoals vorig jaar is de herfstolijfwilg Red Cascade de eerste die zijn nieuwe blaadjes voorzichtig laat zien. Toen was dat begin maart, maar dat was dan ook enkele maanden na aanplant en een hele strenge februari.
8 januari 2022
Wat enorm opvallend is nu de takken kaal zijn is dat ik alleen bij deze cultivar Red Cascade heel veel korte zijtakjes met eindknopjes zie op de twijgen. Op geen enkele andere herfstolijfwilg of langstelige olijfwilg of zelfs de Zilverbes zie ik dit. Erg leuk om te ontdekken en een fijn kenmerk om deze selectie te herkennen. Ik ben heel benieuwd of dit alleen met jonge takjes het geval is of dat dit zo blijft. Het lijkt er ook op dat door deze vele zijtakjes de groei compact gaat zijn. De tijd zal het mij leren!
1 oktober 2021
Nogmaals een overzichtsfoto, maar deze keer net nadat de mulchlaag opnieuw is aangebracht. Op die manier zijn de gewassen beter te zien nu zij nog wat kleiner zijn. Leuk voor de vergelijkingen in de toekomst!
De overzichtsfoto’s laten het verschil zien tussen half november 2020 en 1 oktober 2021, bijna 11 maanden en bijna vier seizoenen verder.
Het blad van deze cultivar is lichter van kleur dan de andere cultivars. Opvallend, want eerder dit jaar viel dit juist op bij de cultivar Brilliant Rose. Eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik die lichte kleur toen niet vergeleek met de cultivar Red Cascade waar dit blog bericht over gaat.
28 september 2021
Wat een ontdekking! Wanneer je een handje besjes tegelijk eet is de beleving vele malen beter! Heel kort in een kwart seconde begint de smaak met dat weerzinwekkende stroeve wrange effect, maar direct daarna komt een heerlijke diepzoete smaak met een uitmuntende textuur van de pitjes je mond in. Het vergelijk is onder de maat, maar het doet mij denken aan winegums, de echte. De combinatie van de smaak van het vruchtvlees en de textuur van de pitjes is fenomenaal! En dit waren nog maar zes besjes. In de toekomst hoop ik echt hele handen vol naar binnen te kunnen proppen.
Ik kan mij heel goed voorstellen dat je hier voortreffelijk fruitleer van kan maken. Jammie!
Een onverwacht voordeel zijn (na bewust geforceerd uitschakelen van mijn spinnenfobie) de vele aanrakingen van de blaadjes op je handen en vingers tijden het zoeken en plukken van de besjes. Echt heel plezierig! Het blad ziet er prachtig uit met het schijnende zonlicht erop.
18 september 2021
In 1,5 week tijd ongeveer is er kleur op de besjes gekomen, later dan bij cultivar Ruby. Ik weet niet of het bij Red Cascade hoort, maar ze zijn nog wat bleek vergeleken met Ruby. De ervaring en literatuur heeft mij geleerd dat een niet rijpe bes van de herfstolijfwilg HEEL erg wrang is. Vol moed heb ik er toch eentje geproefd om te ontdekken. En het viel helemaal niet tegen hoe niet wrang dit nog bleke besje was.
Het pitje lijkt op die van een druif, maar is totaal niet bitter als je hem doorbijt. Smaakloos zelfs, maar een prima textuur om op te knabbelen.
8 september 2021
Overzichtsfoto’s om het verschil te zien tussen half november 2020 en 8 september 2021, bijna 10 maanden en ruim drie seizoenen verder. Volgend jaar wil ik echt per jaar een vergelijking posten omdat het verschil dan beter is te zien wanneer het gewas in blad is.
De herfstolijfwilgen doen het ontzettend goed. Ik ben daar erg blij mee.
26 juli 2021
Net zoals bij cultivar Ruby zijn er maar weinig vruchten ontstaan uit de enorme hoeveelheid bloemen die bloeiden. Deze ‘sambaballetjes’ zijn veel lichter dan die van Ruby. Op de foto heb ik dit niet heel goed kunnen vastleggen vanwege het licht.
23 mei 2021
Wat een overvloed aan bloemen! Samen met cultivar Ruby heeft deze veel meer bloemen dan de andere herfstolijfwilgen die ik heb staan.
11 mei 2021
Inmiddels staan ze prachtig in bloei. sommige bloemetjes zijn de afgelopen dagen open gegaan. Wat ziet het er mooi uit! En wat een leuk vooruitzicht als eind van het jaar de vele vruchten eraan hangen!
22 april 2021
Die kleine knopje die ik 2 april liet zien zijn dus de bloemetjes. Dat weet ik nu zeker door de plotselinge bloei van de langstelige olijfwilg waar de vorm van de bloem herkenbaar is. De herfstolijfwilg draagt zijn vele vruchten dicht aan de takken. Dit gaat prachtig worden want bijna elke herfstolijfwilg zit nu al tjokvol met deze bloemetjes in ontwikkeling.
2 april 2021
Ineens gaat het vlot. Prachtige groene roosjes zijn nu zichtbaar aan de twijgen. Op de rechterfoto zie je onderaan de bladeren een soort knopjes komen. Extra bladeren, takjes of bloemetjes? We zullen zien!
8 maart 2021
Van alle olijfwilgen die ik heb staan, is deze Red Cascade de enige die ietsje begint uit te lopen. Volgens Crawford zouden ze in februari al gaan uitlopen. Wellicht komt het door de combinatie van aanplant, ook al was dat al half november, en de strenge vorst die we hebben gehad. Voor de vorst liepen alle knoppen al ietsje uit en nu lijken de andere herfstolijfwilgen en langstekelige olijfwilgen allemaal stil te staan. Best een beetje spannend of ze het overleefd hebben. De olijfwilgen zijn enorm winterhard, maar omdat het jonge aanplant betreft is het wat spannender. Ik ben erg benieuwd naar hoe dit volgend jaar gaat. De olijfwilgen verwacht ik eigenlijk van dat ze snel blad krijgen zodat de hagen het perceel meer beschermen tegen de wind.
8 januari 2021
Een tikkeltje overbelicht bloesempje. Maar nu de olijfwilgen hun blad hebben laten vallen, op de wintergroene zilverbes na, valt dit verdwaalde bloemetje wel op.
18 november 2020
Op de foto niet heel goed te zien, maar de planten stonden 45 graden schuin gegroeid in de pot. Daardoor waren ze best heel groot qua omvang. Prima in te zetten aan deze greppelkant, want de greppel ligt op noord-west. De zon draait er nu mooi omheen en kan hij de andere kant op groeien. Op de foto zijn ze net een paar dagen geleden geplant. De mulchlaag moet nog komen.
