Waarschijnlijk behoor ik tot de velen die niet wisten dat de bessen van de meidoorn eetbaar zijn voor mensen en dat er ook nog eens varianten bestaan met veel grotere en meer smaakvolle bessen! Zo heb ik de Crataegus schraderiana gekocht en aangeplant. Ik heb al een aangewaaide inheemse meidoorn op een plek staan waar deze concurreert met een kers en een prachtige berk. De besjes daarvan zijn inderdaad eetbaar en het klopt volgens de omschrijving van Martin Crawford dat deze niet bijzonder zijn. Er zit weinig vruchtvlees aan vanwege de grote pit in een kleine bes. Ze zijn inderdaad droog en hebben weinig smaak. Toch viel het mij niet ontzettend tegen toen ik ze weken later nog eens proefde toen ze bijna aan het einde van hun versheid waren. Wat ik vaker lees is het plukmoment erg belangrijk. Soms smaakt iets niet lekker, maar moet het net een paar dagen of weken langer rijpen of een bepaalde temperatuur overheen gegaan zijn. Ook daarin ga ik een leuke leerweg tegemoet.
Het schijnt dat de smaak en grootte van verschillende meidoorn selecties zeer divers is. De Crataegus schraderiana krijgt bessen ter grootte van 1,5 – 2 cm en krijgt de classificatie ‘voortreffelijke smaak’. Ik kan niet wachten! Er zijn ook meidoornsoorten met vruchten van wel 3 – 3,5 cm! Er zijn honderden meidoornsoorten. Ik zou er best meerdere willen aanplanten, maar voorlopig past dat nog niet in het plan dat ik nu gemaakt heb. Wie weet als de rest van het perceel ingevuld wordt.
Een meidoorn staat prima in de volle zon, maar kan zeker goed schaduw verdragen. Twee uur volle zon op een dag is al voldoende. Een meidoorn doet het dus prima op plekken waar veel schaduw is. Volgens Arborealis wordt de Crataegus schraderiana zes meter hoog. Crawford omschrijft ze als 4-6 meter hoog en 3-4 meter breed. Ik ben benieuwd! De meidoorn bloeit in de lente en kunnen wel iets tegen vorst. De vruchten zijn in september en oktober rijp.
Winterhard zone: -23 tot -29 graden.
Klik op een foto voor een betere weergave en zoom daarna in om meer details te kunnen zien. Bij iedere overzichtsfoto een emmer ter referentie.
22 september 2022
Overzichtsfoto’s om het verschil te zien tussen 8 september 2021 (links) en vandaag (rechts), één jaar en twee weken verschil.
Zoals je ziet zijn de bijenkasten verplaatst naar dit hoekje achterin het perceel en is de meidoorn goed zichtbaar door het contrast. Hij is niet veel gegroeid. Waarschijnlijk door de enorme droogte van dit jaar?
8 september 2021
Overzichtsfoto’s om het verschil te zien tussen half november 2020 en 8 september 2021, bijna 10 maanden en ruim drie seizoenen verder. Volgend jaar wil ik echt per jaar een vergelijking posten omdat het verschil dan beter is te zien wanneer het gewas in blad is.
Je moet heel goed kijken om de meidoorn te spotten.
23 mei 2021
Fijn om de groei goed te zien. Tot nu toe is deze meidoorn ongeveer 17 centimeter gegroeid en zijn er meerdere zijtakken gevormd.
8 april 2021
Terwijl de inheemse meidoorn al een stuk verder is loopt deze selectie Crataegus schraderiana nog wat achter. Hij staat ook wel erg koud en het weer is heel anders dan de voorgaande jaren. De knoppen schuiven wel. Door de harde wind en de beperking van het fotograferen met een telefoon was het was lastig om deze vast te leggen.
18 november 2020
De vorm is nu al grillig met onderaan een bijna horizontale tak en de hoofdtak ook al scheef. Een paar dagen geleden aangeplant. Het ziet er allemaal nog wat zielig en treurig uit. Maar er volgen meer foto’s van het blad, bloesem en besjes zodra de tijd daarvoor is. De mulch laag moet overigens ook nog komen.
