De zilverbes staat ook wel bekend als Olijfwilg. Er zijn vele soorten uit de familie Elaeagnaceae. Daarom is de Latijnse benaming gebruiken erg handig om verwarring te voorkomen. In dit geval hebben we het over de Elaeagnus x ebbingei. Op pfaf.org is er veel informatie over dit gewas te lezen. Deze plant heeft zoveel voordelen: hij is wintergroen, bloeit met een heerlijke geur, produceert overvloedig lekkere vruchten mits op het juiste moment geplukt, bind stikstof en trekt bijen en insecten aan met zijn vele bloemetjes en als klap op de vuurpijl prima te gebruiken in een haag.
In Haag Achter heb ik maar vier planten van de zilverbes staan waarvan twee van de soort zelf en twee gecultiveerde versies. De rest van Haag Achter bestaat uit herfstolijfwilgen. Dit omdat de omschrijvingen van de herfstolijfwilg – Elaeagnus Umbellata net iets beter overkomen qua vruchten en groeihoogte en er veel gecultiveerde versies beschikbaar zijn waar ik enorm nieuwsgierig naar ben. In de toekomst ga ik meer hagen aanleggen en kan ik mijn ervaring van de soorten gebruiken hoe ik die ga opbouwen. In dit bericht wordt de soort zelf beschreven: Elaeagnus x ebbingei. In Haag Achter staat links van deze soort de cultivar The Hague en rechts de herfstolijfwilg Brilliant Rose.
Qua bloeiboog is de zilverbes interessant omdat deze laat in het jaar nog bloeit van oktober tot november. De vruchtdracht is van maart tot mei. De struik wordt vier meter hoog en breed. Hij kan tegen volledige schaduw, maar ook volle zon. Droogte verdraagt hij goed. Alleen een nat blijvende grond kan hij niet aan. Als je de zilverbes van dichtbij bekijkt zie je dat hij overal spikkels en een soort plastic rubberachtig laagje heeft. Zelfs op de bloemetjes. Leuk om te zien.
Klik op een foto voor een betere weergave en zoom daarna in om meer details te kunnen zien. Bij iedere overzichtsfoto een emmer ter referentie.
3 maart 2024
Vandaag viel mij dat er onder de zilverbes meerdere zaailingen zijn opgekomen. Dat had ik niet verwacht en heb ik ook niets over gelezen. Als deze zaailingen het volhouden dan kan de zilverbes zich flink uitspreiden. Ik hou dit in de gaten. Erg interessant. En wat een schattige zaailingen toch?
26 februari 2024
Overzichtsfoto’s waarvan de linker 20 februari 2023 is en rechts vandaag. Ietsje langer dan een jaar verschil. Deze zilverbes groeit goed door. Qua foto moest ik al een stapje achteruit doen om beide planten goed op de foto te krijgen.
Rechts zie je dat de herfstolijfwilg Brilliant Rose ook flink gegroeid is!
21 mei 2023
Een paar dagen geleden het risico genomen om de bes te proeven. Natuurlijk was ik ‘bang’ dat ze enorm wrang zouden zijn net zoals wanneer je een herfstolijfwilg te vroeg plukt. De bessen gingen verrassend makkelijk los door ze te plukken. De smaak was redelijk. Wanneer ik een sappige had zelfs wel ietsje lekker. Alleen een erg grote pit zit er in de bes. Maar zeker de moeite waard en ik heb zin om er meer te plukken. Ik had ze veel slechter verwacht omdat men over het algemeen niet heel positief is over de smaak van deze bes. Absoluut een aanrader en ik ben blij dat ik deze nu kan oogsten. Volgens Martin Crawford moet je ze plukken wanneer ze verkleuren en zacht worden. Ik denk dat ik aan de late kant heb geplukt want sommigen waren al wat droger en andere lagen verdroogd op de grond of hingen half droog in de struik.
De structuur van de bes lijkt iets op die van de herfstolijfwilg alleen heeft hij minder smaak. Ook kan je bij de zilverbes de pit niet opeten door de grootte. Bij een herfstolijfwilg maakt het pitje juist net dat fijne verschil in textuur en doet het pitje niet af van de smaak. De pit van de zilverbes is echt groot en die tuf ik gewoon uit. Ook leuk natuurlijk.
12 mei 2023
Eigenlijk al maanden hingen de vruchten groen en onopvallend te hangen. Tergend langzaam groeiden ze groter naarmate de winter vorderde. Het is erg gaaf dat een vrucht zich ontwikkelt in de winter.
En ineens hangen er rode vruchten! Spannend hoor. De verwachting is niet heel groot want ik heb mij laten vertellen dat ik niet teveel moet verwachten van deze vruchten.
20 februari 2023
Overzichtsfoto’s waarvan de linker 5 februari 2022 is en rechts vandaag. Iets langer dan een jaar verschil. Ook nu is de groei duidelijk te zien.
18 januari 2023
De bloei heb ik geen foto’s van gemaakt, maar het was bijzonder om bloemen te zien aan het eind van het jaar. De bloemen vallen niet op dus je moet goed kijken. Nu is de vruchtvorming goed zichtbaar.
22 mei 2022
Eigenlijk ben ik net een week te laat, want vorige week waren de bladeren een stukje lichter. Mooi om te zien dat het nieuwe blad zilverachtig is en later pas een donkere glanzend groen blad wordt. Echt heel mooi om deze zilveren waas voor een korte periode waar te kunnen nemen. En wat een groei zeg!
5 februari 2022
Overzichtsfoto’s waarvan de linker 19 december 2020 is en rechts 5 februari 2022. Ruim 14,5 maanden verschil. Heel duidelijk te zien hoe compact de struik is gegroeid. Van enkele stengels naar echt een dichte struik. De wind stond er op de foto van vandaag ook op waardoor je mooi de lichte onderkant van de bladeren ziet. Mijn vrouw zei dat dat een mooi gezicht is als je vanuit de verte die schittering van witte bladeren ziet in de wind.
15 november 2021
Heel eerlijk gezegd was ik de bloei van afgelopen augustus vergeten. Die bloemetjes zijn ook volledig verdwenen. Ik wist wel dat dit gewas rond oktober/november zou bloeien en ik hield ze bij mijn dagelijkse rondje door het voedselbos naarstig in de gaten, maar geen bloemetjes te zien. Tot vandaag! In eens zag ik enkele bloemetjes. Ze zaten wel verstopt, want alleen één van de twee van de soort zelf had bloemetjes. En dan alleen het takje met de meer gele bladeren. Het blijkt dat de bast van dit takje van boven naar beneden voor de helft eraf ligt. Vraat wellicht? Ook op de cultivar The Hague zijn geen bloemetjes te bekennen. Wel een beetje jammer want alle herfstolijfwilgen hebben het al super goed gedaan qua bloei zo het eerste jaar na aanplant.
30 augustus 2021
Ik heb al enkele weken niet meer uitgebreid gekeken naar deze struiken, maar inmiddels bloeien ze wel. Op de foto zijn niet heel veel bloemetjes te zien, maar later zag ik er wel meer. Wel een beetje vreemd want het is nu niet de tijd dat ze bloeien, dat is pas in oktober november. De struiken zijn echt flink gegroeid. Rond half december zal ik een overzichtsfoto maken want dan staan ze precies een jaar.
24 april 2021
Er worden nieuwe takjes met bladeren gevormd. Mooi! Groeien maar jullie!
19 december 2020
De planten werden groter geleverd dan verwacht. Het is duidelijk een sterk wintergroen gewas zo in deze tijd van het jaar waarin bijna alles zijn blad heeft losgelaten. Alhoewel het nog niet echt koud is geweest. Sommige fruitbomen in de omgeving hebben zelfs nog wat blad hangen.
De middelste drie foto’s laten de bloemetjes zien. Omdat ik voor het eerst een bloeiende zilverbes zie en men zegt dat hij heerlijk ruikt heb ik mijn neus tegen een bloemetje gehouden, en dat op eind december! Wat een heerlijke onbeschrijfelijke lekkere geur zeg!
