De roomse kervel is een overblijvende plant uit de schermbloemenfamilie. Alles van deze plant is eetbaar en geurt naar anijs wanneer je deze wrijft. Zowel Martin Crawford beschrijft deze plant in zijn Praktisch Handboek Voedselbossen als dat de roomse kervel wordt besproken in het boek Eetbare Wilde Planten. In Nederland komt de plant niet veel voor, maar is wel inheems geraakt in de loop der tijd. PAS WEL OP dat je deze plant niet verward met andere planten die dezelfde bladvorm en bloemen heeft zoals de hondspeterselie die giftig is. Dodelijke gevallen van de hondspeterselie zijn alleen bekend vanuit oudere literatuur, waar mogelijk verwisseling is geweest met een andere wel dodelijk kruid. Roomse kervel is te herkennen aan de zacht behaarde bladeren. En als je zaad koopt en weet waar je zaait dan geeft dat ook meer zekerheid. Blijf altijd opletten!
De roomse kervel wordt tot wel één meter hoog en 40 cm breed. Het is een overblijvende plant. Door zaad vermenigvuldigt de plant zich en bij koude winters schijnt dit beter te gaan. Er is dus koude nodig om het zaad te laten ontkiemen, volgens Crawford wel 5 maanden stratificeren en het zaad mag absoluut niet uitdrogen. In dit artikel zal ik mijn bevindingen noteren qua ontkieming, groei, oogt en eet-beleving.
Dit type plant doet het niet optimaal in de volle zon. Voorkeur is 4-5 uur volle zon op een dag. Qua schaduwtolerantie moet de roomse kervel minstens 2 uur zon op een dag hebben. Dit gewas is winterhard van -23 tot -29 graden. Deze plant heeft meer voordelen want het trekt veel nuttige insecten aan en door zijn lange penwortel is het ook nog eens een mineralenverzamelaar!
De roomse kervel heet in het Engels ‘Sweet Cicely’ en in het Duits ‘Süssdolde”, wat zoet bloemscherm betekent. Het heeft een zoete smaak met een anijsachtig aroma. Hieronder de beschrijving van de eetbare delen volgens het boek Eetbare Wilde Planten aangevuld met mijn ervaringen en die van Martin Crafword.
Wortels: De wortels zijn vanaf september tot het voorjaar te gebruiken, zowel rauw als gekookt of geroosterd. Ze schijnen heerlijk te smaken.
Bladeren: Vanaf april tot september zijn de zachte behaarde bladeren te gebruiken als smaakversterker voor kook- en bakgroente of om een lekker kopje thee te zetten.
Bloemen: De bloemen ontwikkelen hun aroma van mei tot juni en zijn eetbaar. Toepassingen te over om deze te gebruiken in gerechten.
Zaden: De jonge groene zaden worden van juli tot augustus gebruikt als knapperige snack of rauw in gerechten. Ze zijn lekker voordat ze uitgerijpt zijn.
De bladstengels leveren volgens Vreeken’s Zaden een gele, groene of oranjebruine kleurstof om wol of stoffen te verven. De plant zelf staat ook bekend om zijn vele geneeskrachtige werkingen. De beschrijvingen van die geneeskrachtige werkingen laat ik aan het boek Eetbare Wilde Planten over. Heb je interesse dan kan ik je zeker aanraden om het boek zelf aan te schaffen. Of stuur mij een bericht bij een specifieke vraag.
Zaaimethode volgens de instructie van Vreeken’s Zaden:
Zaaien in zaaibakje, eerst 2-4 weken warmte geven (18-22°C), vervolgens een koudeperiode geven in bv de koelkast (+4°C) voor 4-6 weken, vervolgens weer rustig opwarmen tot kamertemperatuur, waarna kieming zal volgen. In de vollegrond zaaien kan ook, dan gewoon de winter erover laten komen, kieming vindt in het voorjaar plaats.
Klik op een foto voor een betere weergave en zoom daarna in om meer details te kunnen zien. Bij iedere overzichtsfoto een emmer ter referentie.
11 december 2021
Vandaag op verschillende plaatsen enkele zaden de grond in gedrukt. Er zaten maar 20 zaden in het pakje waardoor ik niet heel royaal ermee kan omspringen. Ik kan ze zelf op een ingewikkelde manier laten ontkiemen, of in het najaar tot winter in de grond stoppen en het zijn gang laten gaan. Die laatste past meer bij mij tot ik meer ervaring krijg met het zelf opkweken vanuit zaad.
Ik heb alleen niet heel erg rekening kunnen houden dat de roomse kervel niet zoveel van volle zon houdt en wel enige schaduw verlangt. De zaden zagen er ook wel uitgedroogd uit in het zakje. Nou ja, ik ga het meemaken of er wat gaat gebeuren. Niet alle zaden heb ik in de grond gestopt. Wellicht dat ik binnenkort en volgend jaar toch nog zelf wat probeer als ze dan niet te ver uitgedroogd zijn.
