Eik – Quercus robur

Drie jaar geleden heb ik het boek Veldgids Nederlandse Flora van Henk Eggelte gekocht. Wat een fantastisch maar ingewikkeld boek om via sleutels een plant te determineren. De eik op mijn perceel had ik daarmee gedetermineerd hoe de eikels hangen aan de tak. Strak tegen het takje zelf aan of op afstand via een eigen takje. In de winter hangen er geen eikels meer aan de boom. Via de lengte van een bladsteeltje kan je ook zien wat het is. Is er bijna geen steeltje, dan heeft de eikel zijn eigen steeltje en andersom heeft het blad een steeltje dan heeft het eikeltje dat niet. Dat maakt het verschil tussen een wintereik – Quercus petraea of een zomereik – Quercus robur. In het gedeelte waar ik het eerste stuk van het voedselbos heb ontworpen staat de zomereik precies in het midden van de greppel naast Haag Links. De boer heeft de eik aan zijn kant van de greppel al een keer flink lelijk te pakken gehad door deze heel grof te snoeien. Maar de boom doet het nog hartstikke goed.

Mijn eik heb ik niet zelf geplant waardoor ik er niet zeker van kan zijn wat voor Quercus dit nu exact is. Martin Crawford beschrijft meerdere soorten. De Amerikaanse versies kunnen het niet zijn want die hebben hete zomers nodig om het nieuwe hout af te laten rijpen wat in ons klimaat (nog) niet goed werkt. Daardoor sterft het nieuwe vruchthout af in de winter. Dan blijven er nog twee Europese versies over: de steeneik – Quercus ilex en de Valonia eik – Quercus macropelis. De steeneik is het ook niet want die groeit langzaam en struikachtig en doet het bij ons alleen aan de kust volgens de boeken. De Valonia eik is het ook niet, want die eikels zien er zo mooi en bijzonder uit (Google maar eens). Het lijkt er dus op dat ik de zomereik heb en zo beschouw ik hem dan ook.

De bladeren zitten in de nazomer altijd helemaal vol met bijzondere balletjes, de galappels van galwespen. Toen ik dat voor het eerst zag was ik ontzettend verbaasd en wist niet dat dit bestond. Als je ze goed bekijkt zijn ze ontzettend mooi. Ik zal zo nu en dan foto’s in deze post plaatsen.

Een volwassen eik wordt echt heel groot. Ze worden wel 20-30 meter hoog. Wist je dat je van eikels brood kan bakken? Het boek van Martin beschrijft hoe je de meel van een eikel kan oogsten en de looistoffen eruit kan halen. Ook interessant om te weten is dat eens in de paar jaar een mastjaar is. De boom produceert in dat jaar veel meer eikels dan normaal.

Klik op een foto voor een betere weergave en zoom daarna in om meer details te kunnen zien. Bij iedere overzichtsfoto een emmer ter referentie.