De aardpeer wordt ook wel topinamboer genoemd. In het Engels heet het Jerusalem artichoke. Mooie naam hoor. In het Latijn verraad dit gewas al dat hij verwant is aan de zonnebloem – Helianthus annuus. Ze zien er dan ook uit als zonnebloemetjes, maar qua bloem wat kleiner en anders. Ze kunnen wel 2 tot 3 meter hoog worden. Wat je oogst is de knol en die ziet er soms echt uit als een peer, inclusief het stokje. Eind oktober 2021 heb ik bij een kennis enkele aardknollen geoogst en die heeft hij in een culinair gerecht verwerkt. Echt heel lekker! Tussendoor gesnoept van het lekkere witte vruchtvlees van de aardpeer die uit de oven kwam, maar ook van de gekookte versie. Lekker zoet en een goede eigen smaak. Ze staan erom bekend dat ze flink winderigheid kunnen veroorzaken, maar niet bij iedereen. Wel, bij mij dus wel. Enorm zelfs! Misschien heb ik er ook wel teveel van gegeten zo een eerste keer. Na de vorst worden de knollen wat zoeter.
Omdat de aardpeer best hoog kan worden kunnen ze platwaaien als ze op de wind staan. Het advies is om dan de top eruit te knijpen bij ongeveer één meter. Er zijn ook soorten die minder hoog worden. Omdat ik de aardperen bij een kennis uit de tuin mee heb genomen weet ik niet welke soort ik heb. Wellicht kom ik daarachter door in de toekomst eens te kijken of ik ze kan determineren. Ik heb ze vooral ingezet om te experimenteren of ik op deze manier snel een groen scherm kan laten ontstaan voor de bijenkasten zodat de bijen hoger aan komen vliegen.
Winterhard zone: -40 tot -46 graden. De aardpeer houdt van veel zon, maar kan ook wel tegen wat schaduw. 4-5 uur volle zon op een dag is voldoende.
Klik op een foto voor een betere weergave en zoom daarna in om meer details te kunnen zien. Bij iedere overzichtsfoto een emmer ter referentie.
1 november 2021
Vandaag dit stapeltje aardperen her en der in de grond gestopt op de plek waar ik de bijen in 2022 heen ga verhuizen.
Update 25-11-2022
Er is helaas niets opgekomen van deze aardperen.
